By ús Nijjiersgearkomste lies Arjan Hut twa moaie gedichten foar. Ien dêrfan, ‘Draaimûnen’, diele wy ek graach hjir mei jim!
Draaimûnen
de takomst liket in frjemde streek, in lân
krekt achter it each
en yn dat lân prate se in frjemde taal
mei klanken en yntonaasjes
dy’tsto nea alhiel ferstiest
mar se reitsje dy! de wurden, al lykje se net
foar dy bedoelt, se reitsje dy
as de muzyk fan rein op it smoarge finster of
it fluitsjen fan de stoarm dy’t grut fan see komt
en skielk, as eksoatyske symfony
oer de dakpannen strykt
en ûnder de dakpannen rommelet
dêrsto, draaimûnen tusken de earen, dronken
foar de sliep, de nacht noch wiet,
dysels deljoust
en alle nije lûden binne as poëzy en waaie mei dy mei
do, nei siken happend
te dreamen foar de dagen út
